Beste lezer,
Gesloten deuren, gesloten huizen
Het draaiboek om samen Kerst te vieren met de vrouwen uit de huizen 32 en 40 lag al klaar. Maar medio november werd duidelijk dat een Kerstviering in deze huizen onmogelijk zou zijn. Op last van de gemeente Nijmegen zijn beide huizen intussen gesloten, omdat de exploitant zich niet aan de regels heeft gehouden. Het is goed dat de gemeente deze beslissing heeft genomen, maar voor de vrouwen uit deze huizen en voor ons team kwam dit onverwacht. “Hoe nu verder?” was en is de vraag van ons allemaal.
God opent monden, God opent harten en God opent deuren
Tijdens ons bezoekwerk in de afgelopen jaren hebben we regelmatig mogen ervaren dat God soms monden en harten opende. Voor we uitgaan bidden we daar ook om. Zoals we ook al heel lang bidden om een open deur van huis 26. Jaren geleden waren we daar welkom, totdat de exploitant besloot dat ons bezoek niet langer gewenst was.
Om huis 32 en 40 te bezoeken komen we altijd langs huis 26. We knikken vriendelijk, steken een hand op en soms zwaaien we wat uitbundiger naar de aanwezige vrouwen. We bidden regelmatig om ook daar weer toegang te krijgen en zo af en toe bellen we maar gewoon eens aan. Een paar weken geleden, op een dinsdagavond, werden we door één van de vrouwen beginnen gelaten. De housekeeper was op dat moment afwezig. Die was wel aanwezig bij ons volgende bezoek en gaf toen ook officieel toestemming. De derde keer dat we het huis bezochten hebben we veel vrouwen een attentie kunnen geven, met een bemoediging. Dank u wel Heer, dat U deze deur voor ons opende!
Als God soms een deur voor je sluit, opent Hij elders een venster
Een bekend gezegde. Wat zou een open venster kunnen betekenen? Een open venster is vaak een wending op je kijk op je leven, je omstandigheden. Opeens zie je andere mogelijkheden.
Wanneer we denken aan de vrouwen uit de gesloten huizen hopen we dat een aantal van hen ook andere mogelijkheden zien dan de prostitutie. Maar hoe moeilijk is dat voor een kwetsbaar mens!
Ook als bezoekteam zijn we nu zoekende wat te doen. Natuurlijk, we zijn dankbaar voor de open deur van huis 26 en we hebben al ervaren dat het op de tippelzone nu extra druk is. Het bezoekwerk gaat door, maar wellicht deels in een andere vorm, mogelijk een andere frequentie, ten dele op een andere plaats misschien. Ook voor ons is het zoeken naar dat open venster; tijd voor reflectie en bezinning.
Toen Maria en Jozef aankwamen in Bethlehem was de herberg vol. De deur werd zonder pardon gesloten en bleef dicht. Jezus werd geboren in een stal. Een noodoplossing? Nee, het was juist Gods plan! Wij kennen het plan van God achter de gesloten deuren in Nijmegen niet, maar we mogen erop vertrouwen dat Hij een plan heeft met ieder van de vrouwen. Ook met de vrouwen die wij nu noodgedwongen hebben moeten loslaten. Als team mogen we onze blik omhoog richten en vragen om vrede met zijn plan in Nijmegen. Een vrede die ons vertelt dat er een God is, die Heer is over deuren en ramen, over alle prostituees, en over ons. Dan mogen we danken voor zijn plan en mogen we erop vertrouwen dat Hij ons ook verder de weg wil wijzen, de mogelijkheden wil laten zien!
Conny van Tuil, medewerker Huis op de Muur
8 januari hebben we als medewerkers en bestuur gesproken hoe we verder kunnen gaan.
Na een lekkere maaltijd starten we de avond met een bemoediging. Aan de hand van het visioen dat Petrus zag (Handelingen 10:11) van het kleed met alle dieren, rein en onrein, die hij mocht eten dachten we na over verandering. De blik van Petrus werd breder gemaakt, God liet hem nieuwe mogelijkheden zien. Hoe reageerde hij op deze verandering? En hoe reageren wij op verandering? Het voelt oncomfortabel, maar is onvermijdbaar en de situatie dwingt je soms. Voor anderen is verandering opwindend en geeft het energie.
Alle medewerkers werd gevraagd op te schrijven hoe zij zich nu voelden; wat de prostituees nodig hebben en ideeën voor onze bediening.
Er is wat tijd overheen gegaan en de stoom is er een beetje af. We zijn blij dat bordelen gesloten worden en hopen dat dit voor sommige vrouwen het duwtje in de rug is om echt te veranderen. We maken ons zorgen waar alle andere vrouwen blijven. We vinden het jammer hen niet meer te zien en moeten hen loslaten. Daar zijn de medewerkers verdrietig om.
De afgelopen jaren hebben ons geleerd dat relaties opbouwen tijd kost en gebaat is met herkenbaarheid, liefst dezelfde medewerkers.
Het bezoekwerk is nu beperkt tot 1 huis en de tippelzone. In huis 26 is ons duidelijk gezegd niet te evangeliseren, wel zijn de vrouwen blij met een kleine attentie waaraan een bemoediging in de vorm van een Bijbelvers of lied.
Kunnen de medewerkers gemotiveerd blijven als ze weinig uitgaan doordat we in het belang van de vrouwen ervoor kiezen dat zoveel mogelijk dezelfde medewerkers uitgaan en wat betekent het voor de studenten van Cornerstone, die een jaar stage lopen?
Als bestuurslid viel het me op dat de medewerkers heel trouw zijn aan het oosten van het land. Afstand kan wel een belemmering zijn als we op nieuwe plekken bezoekwerk zouden willen starten. Om alleen naar Nijmegen te komen om te bidden is voor sommigen een stap te ver, anderen hebben juist de verbondenheid samen nodig.
Bezoekwerk is intensief. Een van de medewerkers gaf aan een periode van minder uitgaan geen probleem te vinden om weer op te laden.
Voor het komende half jaar is de behoefte om even aan te kijken hoe het zich ontwikkelt met de huizen in Nijmegen. We blijven elke drie weken bidden en uitgaan in Nijmegen naar huis 26 en de tippelzone. We gingen af en toe ook op zondagmiddag naar de vrouwen, de vrouwen zijn dan minder aan het werk en er is een andere sfeer.
De situatie brengt ook de pioniers naar boven. Medewerkers die geprikkeld worden en zin hebben om nieuwe mogelijkheden te onderzoeken.
We gaan kijken of de tippelzone in Arnhem een plaats is die we kunnen bezoeken.
De studenten van Cornerstone komen als ze onderweg zijn naar Nijmegen langs een nachtclub in Overloon, zouden ze in de toekomst daar een ministry kunnen starten?
Ook binnen het bestuur zijn er veranderingen op komst. Conny van Kooy en Berta Koolstra gaan in juni stoppen. We hebben nog geen nieuwe bestuursleden kunnen vinden. Van de medewerkers hebben we Conny en Renate gevraagd om mee te doen met het bestuur. Als u mensen kent die een taak in het bestuur van Het Huis op de Muur willen doen dan horen wij dat graag.
Stichting het Huis op de Muur bestaat bijna 25 jaar. We zijn van Arnhem naar Nijmegen gegaan omdat het Spijkerkwartier in Arnhem sloot. We staan open voor wat God ons geeft en hebben het verlangen om ons te blijven inzetten voor de prostituees.
We danken u voor de steun in gebed en gaven; het bemoedigd ons enorm.
Wilt u ook de komende maanden met ons meebidden voor de toekomst van het werk waartoe wij als Stichting geroepen zijn?
Met vriendelijke groet,
Berta Koolstra